What's in a name

 Op 4 maart 1966 ben ik op mijn vaders verjaardag geboren. Omdat ik de vierde dochter in het gezin was, leek het erop dat de namenvoorraad voor
meisjes was uitgeput.
Er zat er nog precies één in en dat was: “Jeanette”.
Mijn drie oudere zussen zijn allemaal voorzien van tenminste twee namen. Op zich is het niet zo erg, maar wat staat het chique als je een paar letters voor je naam kunt zetten. Al snel kwam er echter een naam bij. In m’n jeugd logeerde ik vaak bij m’n nichtje in Gouda. Elke vakantie was het wel raak.
Zij de ene keer bij mij en ik de andere keer weer bij haar. Wanneer ik bij haar logeerde speelde we altijd wel een paar keer het spel “memory”. Je weet wel, al die kaartjes die je ondersteboven moet leggen en er dan twee om moet draaien in de hoop dat het twee dezelfde zijn.

Veel later begreep ik dat je op bepaalde kaartjes wel een krasje kon zetten om ze ook ondersteboven te herkennen….dat moest je dan natuurlijk niet tegen je medespelers zeggen. Maar voor ik dat doorhad was ik een echte fairplayer.
Hoe het kwam, kwam het. Ik draaide echt altijd het plaatje met de aal (slang) om. En dan had ik niet eens altijd beide plaatjes, nee gewoon steeds dat ene aaltje omdraaien…..dus ja, wat werd mij tweede naam?
Precies “Aaltje”…. Gelukkig gebruikt alleen m’n grote neef het nog, want om nu te zeggen “wat een leuke naam”?....
Wat verderop in het leven kwamen er nog wat namen bij. Op 19 april 2005 is mijn haar eraf gegaan omdat er een berg chemische redmiddelen mijn lijf in werd gepompt. Vanaf die dag liep ik wel eens met een kale bats door het huis en werd dan liefdevol “Sugar Lee Hooper” genoemd. Even voor de beeldvorming, ik droeg dus niet van die opvallende outfits. Zodra ik even naar buiten moest of omdat ik een koude schedel had deed ik een hoofdoekje op. Die momenten werd ik geroepen met de naam “Fatima”, gelukkig was ik met pruik op gewoon Jeanette.
Na deze enerverende periode kon ik, met een inmiddels weelderige haardos, aan de slag bij de politie.  Mijn bijnaam werd daar al snel “Pepper”.
Vernoemd naar de tv-serie van laaaaaaaaaaaang geleden en naar dat venijnige goedje in die kleine spuitbusjes om stoute boefjes prikkende oogjes te bezorgen.
Dan heb ik als laatste nog een naam gekregen van Stefan.
We waren op vakantie in Amerika. Daar liepen we in een immens groot winkelcentrum. Ik keek m’n ogen uit en had dus weinig interesse in de mensen om me heen.
Blijkbaar had Stefan me geroepen….
“Mama”…..Ik reageerde niet omdat ik het gewoonweg niet hoorde.
Daarna “Jeanette”……weer reageerde ik niet omdat ik mijn oren blijkbaar uitgeschakeld had om zo mijn ogen nog meer kracht bij te zetten.
Toen ineens……”DROL”!!!!!!!!!!!!!!! Ik kijk en merkte op dat Stefan me riep.
Je raad het al….Hoe noemt Stefan mij sinds die tijd??
Ondertussen heb ik nu dus meer namen dan mijn zussen. Hoewel ik de naam Aaltje graag alleen reserveer voor m’n neef en de namen Sugar Lee Hooper en Fatima graag in de geschiedenisboeken wil laten staan.

De hartelijke groeten van Jeanette alias Pepper/Drol.

P.S…hoe zit het met jullie bijnamen? Hoe luiden die en hoe kom je eraan??