Wedstrijd 5 Nederland-Costa Rica 5-7-2014
Anderhalf uur voor de wedstrijd loopt het elftal…of hoeveel zijn het er eigenlijk…het veld op. De een loopt aan een flesje te lurken, de ander loopt nog iets te eten, het ziet er relaxt uit. Het stadion is nog zo goed als leeg.
In de studio zitten de kenners weer te zeuren over hoe het zou moeten, wat van Gaal waarschijnlijk gaat doen en hoe hij het beter zou kunnen doen.
Wat kansloos is het toch dat die lui duur betaald worden voor deze analyses die bij voorbaat al anders zijn als dat van Gaal het aan zal gaan pakken.
En het gros van Nederland kijkt naar die programma’s. Ik weiger om naar die man met die zeiksnor te kijken en die presentator die het leven als een pingpongballetje ziet. Ik hou het dan maar bij de onverzorgde Borst met dat schattige Messihondje. Je moet ten slotte toch een inleiding hebben om weer een blog te schrijven over een spannende wedstrijd.
Het is inmiddels 21.00 uur en de bankzitters voor vanavond zijn gearriveerd. Deels in het oranje gehuld in de hoop dat het allemaal kleine motiverende inputjes zijn.
De buren komen met twee digitale kinderen welke in het stopcontact geplugd worden. De buren gaan de kroeg in en de ingeplugde slapende kindertjes blijven hier. Stiekem zou het wel leuk zijn om met twee van die schattig kneuterige kereltjes in pyjamaatjes op de bank naar het voetbal te kijken. Maar gezien de taal die de emotie waarschijnlijk los zal maken is het beter dat ze gewoon blijven slapen en onwetend deze dag afsluiten. De buren gaan in de wetenschap dat mijn waakzame oren en ogen op scherp zullen staan. Zodra er eentje een kik geeft zal ik als een moederkloek m’n troostende vleugels uitslaan.
Inmiddels is het een half uur voor de wedstrijd zal gaan beginnen. Van Gaal komt al kauwend op iets het veld oplopen en kijkt met zijn tekenende gezicht het stadion in het rond.
Hoe zal de bloeddruk zijn van deze man.
Dan komt die vreselijk kansloze reclame weer in beeld. Ik weet nog steeds niet waar de reclame van is, maar het is in ieder geval een boel herrie en chaos.
Ondertussen zitten de bankzitter in huis lekker te zeiken over de dingen die zo zwaar zijn en moeten in het leven.
Daar komen “onze” jongens het veld op in hun oranje shirts.
Samen met de schattige kleine kindertjes die toch een mooie kans krijgen om zoiets mee te maken in hun leventje. Waarschijnlijk beseffen ze niet dat ze op dat moment naast de a.s. wereldkampioenen lopen. Of ben ik nu té positief.
Nigel de Jong mag met het scheurtje in zijn tropisch houten lies op de bank toekijken.
Dankzij de mooie inzoomacties van de regie en de kwaliteit van de beelden op tv zie ik dat van Persie een vies vet puistje boven zijn linkeroog heeft zitten. Ik krijg gelijk visioenen en zie in gedachte al een kopbal die het puistje volledig uit elkaar doet reten…splashjjjj
Ik dwaal af….
Van Persie mag een verhaaltje voorlezen met een microfoon onder zijn neus. Hij verteld iets dat er sportief gespeeld moet worden en dat racisme niet getolereerd wordt. Waarom denk ik dan ineens weer aan de hele kansloze discussie van zwarte piet die nu weer woedt. Ik heb het idee dat het alleen maar zo leeft in het land doordat het alsmaar weer gedeeld wordt op facebook en twitter. Gebeurd dat niet dan zal het allemaal minder groots zijn en kan het toch gewoon niet zo zijn dat het hele kinderfeest door een kleurverschil om zeep geholpen wordt.
Ik dwaal weer af….
Dan tijdens het Wilhelmus een close-up van van Gaal. Zou die man zo geboren zijn? Of wat is er gebeurd in het leven dat hij zo’n neus heeft. Het ziet er toch echt uit alsof hij er ooit een enorme dreun op heeft ontvangen.
De wedstrijd gaat beginnen. Het ziet er leuk uit….even. Maar steeds als Nederland bij het doel komt van Costa Rica vormt het elftal van dat land een enorme blokkade zodat er geen bal langs de keeper kan.
Dat verdedigen is een teken van angst in mijn ogen. En dat is prihima viva hollandia…
O…ik dwaal weer af….
De 21e minuut wordt er twee keer op het doel geschoten maar helaas…
De eerste helft gaat al aardig richting einde en Costa Rico voorkomt steeds maar weer dat zo door ons gewenste doelpunt. Kunnen die lui niet gewoon heel even de schijt krijgen ofzo…
De keeper houdt weer een knalharde bal tegen. Kan die man ook niet even een klein spiertje verrekken ofzo…
Van Gaal loopt langs de lijn te draaien alsof hij wel last heeft van bovengenoemde inwendig ongemak.
Vermoedelijk wordt zijn onrust veroorzaakt door de lijnrechter die op de een of andere manier
geen moment zijn ogen van de buitenspelzone houdt.
Beide handen gaan de lucht in bij van Gaal en schreeuwt: “HÉ!!”terwijl hij dat roept spannen al zijn buikspieren aan en zakt zijn broekriem naar beneden.
Dan een appje van de vader van de babyfoonkindjes. Of ik hem wil bellen of appen als er iets is. De telefoon van zijn vrouw is gaar. Een paar seconde later krijg ik een appje van de moeder van de babyfoonkindjes dat ik haar man moet appen of bellen als er iets is want haar batterij is leeg.
Zo herkenbaar die lichte onrust als je de zorg van je kinderen in de handen van een ander legt.
De eerste helft zit erop en heeft eigenlijk alleen maar een gele kaart voor Costa Rica en een hele berg frustraties opgeleverd.
Robben heeft even een leuk gesprekje met de scheidsrechter….ziet er ontspannen uit. Dat zou ook zomaar zo’n klein voordeeltje op kunnen leveren.
Theetijd voor “onze jongens”.
Ik ga voor mijn eigen gemoedstoestand even onderaan de trap luisteren in het huis van de buren.
Vertrouwen op de techniek doe ik nooit voor de volle 100%, maar ze zijn echt muisstil. De babyfoon heeft dus niet gefaald.
Terug in huis laat ik de bitterballen in de pan zakken.
Even polsen hoe de stemming in huis is….prima het niveau daalt.
Ik vis de bitterballen uit de pan en parkeer deze voor de neus van de bankzitters die intussen van de wijn hebben geproefd en al makkelijker of misschien juist moeilijker gaan lullen.
Tijdens de laatste minuten van de rust stuurt de regie de camera’s over het publiek op de tribunes en laten een man zien die grotere borsten heeft dan ik!! Op alle gezichten is de spanning af te lezen, maar de mensheid daar en hier op de bank zijn nog steeds overtuigd van winnende eindcijfers voor Nederland.
De mannen komen het veld weer op en de retedure staf nestelt zich weer met kladblock en pen op de bank langs de lijn.
Van Gaal stoïcijns met aan de ene kant Kluivert naast zich en aan de andere kant Danny Blind, die met z’n benen over elkaar een puntzak aan het creëren is.
Weinig veranderingen na rust, tenminste voor mijn deskundige lekenoog.
Ik blijf hopen op een 2 – 0 overwinning voor Nederland en een eerste doelpunt van van Persie. Het zou me een flinke berg punten op kunnen leveren in de voetbalpoule. Een voetbalpoule waar de belastingdienst overigens niets mee kan. Bij winst is alleen “eeuwige roem” de beloning.
Even wennen dat “we” nu weer naar de andere kant moeten voetballen.
Wat ik me dan afvraag is die gast, met nummer 7 op zijn shirt, van Costa Rica met een enorme zwarte band in zijn haar. Zo’n megabos heeft ie niet weg te werken. Mooi is het ook niet en afschrikken lijkt het ook niet te doen. Nou ja, soms heeft het geen toegevoegde waarde om dingen te weten…we gaan dus verder met billenknijpen.
Tijdens een aantal close ups van Robben krijg ik ineens de indruk dat dit wel eens een buitenechtelijk kind van van Gaal zou kunnen zijn. Ik zie zo nu en dan een sterke gelijkenis in de omtrek van de neus van beide heren. Later zou ik terug moeten komen op deze gelijkenis. Na de wedstrijd was er niets meer van te zien. Mogelijk zwelt de boel flink op tijdens een spannende wedstrijd.
Ondertussen zit ik toch wel met klotsende oksels, en een knaag in mijn maag als de tweede helft ook al verder in de tijd gaat….het zal toch niet !!!
Terwijl ik steeds een telefoon hoor gaan en hier de huiskamer al een paar keer afgestruind ben om te zien welke telefoon dat nu weer is, blijkt het bij het scherm vandaan te komen. Mogelijk dat het een belletje van Michels naar van Gaal was met nog een paar kleine tips and trics.
Costa Rica staat nog steeds als een muur de ballen van Nederland te blocken. Voetballend is het misschien niet mooi, maart het werkt dus wel.
De trainer van Costa Rica heeft inmiddels een terminaal kleurtje op zijn wangen. De man kan de spanning bijna niet aan.
Opeens ontdek ik iets wat ik even moet verwerken. Altijd ben ik in de veronderstelling geweest dat de doelnetten geknoopt waren. Dit heb ik waarschijnlijk opgemaakt uit het commentaar wat ik dan wel eens hoorde “de knopen uit het net schieten”……en wat zien ik !!! Er zit geen knoop in ! De touwen zitten gewoon aan elkaar genaaid! Zo jammer dit….
Vanuit het feestgedruis in Rotterdam krijg ik bericht dat het druk is en dat de witte wijn 3,50 per glas kost. Het woord “janken” wat erachter staat houdt in dat dit geen leuke prijzen zijn voor iemand met een parttime baantje bij de Albert Heijn.
Het moederlijke advies meegegeven dat ze dan maar wat moet flirten met de barman…..
Rond de 71e minuut hoor ik een van de bankzitters in huis zeggen dat NU de kansen zullen komen…..dusss ik vraag me af waar ik me de vorige 71 minuten dan druk om heb gemaakt.
Van Gaal laat wat spelers warm lopen en zaait daarmee ook wat verwarring. Wie gaat eruit en wie komt erin. Op de bank weten ze het wel wat van Gaal “moet” doen. Ik weet nog steeds niet wat ik van van Gaal vind, maar ik weet wel dat hij gewoon tot nu toe schijt heeft aan alle adviezen die uit den landen komen. Hij trekt zijn eigen plan en heeft tot nu toe al een paar keer een lange neus kunnen trekken. In dit geval is het woordje neus wel een beetje een sarcastische woordspeling.
Een speler van Costa Rica maakt een schuiver op zijn gat en wanneer hij weer opstaat, zit z’n broek volledig weggekropen tussen de gespierde billen. Ik geef toe…ik heb er even op ingezoomd, net als de cameraman.
Er wordt ook ingezoomd op de oranje pleister op Wesley ’s vinger. Zit daar een wondje onder of krijgt hij zijn trouwring niet meer van zijn vinger en is deze afgeplakt…
De trainer van CR heeft een geheime zender op zijn wang, maar het kan ook een bromvlieg zijn die zich daar heeft genesteld.
Robben doet waar ie goed in is en het is dit keer best wel een klein beetje terecht dat hij zo’n sierlijke val vlakbij het strafschopgebied maakt.
Weliswaar levert het geen positief doelsaldo op, maar goed. De spanning was weer even positief geladen.
In de 81e minuut probeert Wesley Sneijder om de doellat door midden te schieten. Zonder resultaat.
De tv hier in huis heeft een soort van beveiliging dat hij na 3 uur op dezelfde zender een pop-up in beeld geeft of hij aan moet blijven of dat hij uit moet. Dit voor het geval de tv aanstaat en de “kijker” in slaap is gevallen en op die manier onnodig de hele nacht aan blijft staan.
Uiteraard was nu de bedoeling dat hij aan bleef staan. Ik had alleen op ja moeten klikken en dan was het pop-upje uit beeld verdwenen. Maar of het kwam door de spanning, of het kwam omdat de afstandsbediening teveel knopjes heeft waarvan ik het nut niet zie….het beeld ging in ieder geval uit! Zwart scherm…NEE niet nu !!!! Gelukkig de boel snel weer in beeld gekregen en niets gemist.
De verslaggever heeft het over postbodevoetbal….Wat is dat dan nu weer!!
Een echte uitblinker in deze wedstrijd is de lijnrechter. Deze man is niet echt, maar een computergestuurd virus. Die man zag de overtreding al voor hij gemaakt werd. Steeds maar weer dat schijtvlaggetje omhoog! Bah bah.
In de laatste 4 minuten van de eerst negentig minuten kreeg de keeper van de tegenpartij spontaan last van hooikoorts, puur om tijd te rekken en te hopen op extra speeltijd en misschien wel die vreselijke penalty’s.
Jawel, de verlenging is een feit. Er wordt gedronken gepraat gestaard en gemasseerd. Zal ik van Gaal een appje sturen dat ik in ruil voor een ticket en verblijf daar best met m’n massagestoel langs wil komen? Ik zie mezelf al helemaal staan daar op de middenstip na 90 minuten met om de beurt de spelers op m’n stoel…of neemt de fantasie nu een loopje met me.
Dan ineens zie ik waarom er nog geen doelpunt is gekomen. Robben heeft een redelijk verse krabbel in zijn nek. Een krabbel die afkomstig lijkt van een vrouwennagel. Hij zal toch niet vlak voor de wedstrijd nog ….want dat mocht toch niet? Daar gaat ook nogal wat energie inzitten, dus zou hij dan toch daar net dat kleine beetje extra energie in geduwd hebben?
We zullen het nooit weten.
In de verlenging wordt Huntelaar ingezet. Eerst verteld hij langs de lijn nog iets waar van Gaal wel om kan lachen. Het ziet eruit alsof er een snood plannetje gesmeed wordt tussen de twee. Ik zag het dus de trainer van het andere kamp moet het ook gezien hebben en mogelijk dat dit nog wat meer darmkrampen opleverde bij hem.
Ik heb ook geconstateerd dat van Persie een beetje autistisch is. Hij communiceert amper met zijn ploegmakkers en leeft een beetje in zijn eigen wereldje, zo ziet het er tenminste uit.
In de laatste minuten houden de bankzitters hier in huis het niet meer. Er gaat er een naar buiten om het maar niet te hoeven zien, een ander gaan naar de wc met het excuus dat er geplast moet worden, maar ik zie het als een soort van vluchtgedrag.
Dan bedenk ik me met het schaamrood op de kaken dat ik mijn oranje teenslippers niet aan heb !!! In de laatste minuten van de verlenging die snel aan de tenen geschoven in de hoop dat het zou helpen. Van Gaal doet nog een wonderlijke wissel van keeper. Wat eng !!! Deze jongen kennen we als Nederland niet zo goed en de keeper die nu de bank op moet heeft al zoveel tegen gehouden….Jakkes wat griezelig.
Van gaal zal wel weten wat hij aan het doen is……..denkt mijn positieve brein.
Er wordt afgefloten en het gegeven “penalty’s” is een feit. Nederland siddert en heeft angstige visioenen over wat er in het verleden is gebeurd. De positieven blijven positief, maar de depressieven zien het einde nabij.
De vader van de babyfoon kinderen is een mengeling tussen die twee en stuurt een cryptische app met de woorden….”bijna thuis”. Ehhh bedoeld hij nu dat hij bijna thuis is of het elftal. Waarschijnlijk bedoelde hij beide. De kinderen in het stopcontact slapen als roosjes en zijn misschien wel een stuk gelukkiger dan menig medelandgenoot op dit moment.
Dan is het moment daar. “Onze”keeper laat even aan de tegenpartij zien dat hij best lang is en met zijn handen zo de bovenlat van het doel kan aanraken. Ook trekt hij op een van Breukelen manier even het uiteinde van zijn ooghoekje naar beneden om te laten weten dat hij gezien heeft in welke hoek de speler van CR de bal zal gaan schieten.
In een bloedstollende sessie met penalty’s is de inbreng van keeper Krul weer een geniale inzet van van Gaal, zo blijkt. Krul weet twee penalty’s van de Costa Ricanen te stoppen en wat een ontlading is het dan als blijkt dat “we” door zijn.
Buiten breekt er een kleine oorlog uit in de vorm van helaas nog niet gesneuvelde vuvuzela’s en vuurwerk in combinatie met mensen die nog niet hun stembanden hebben verziekt tijdens de wedstrijd.
Jakkes,…ik moet gewoon toegeven dat het toch wel een lekker gevoel is dat het spelletje nog minstens twee wedstrijden door gaat. Nu maar hopen dat het deze keer echt gaat lukken. Of het allemaal verdiend is of niet, het is met een chauvinistisch gevoel toch best leuk als Nederland een keer wereldkampioen zou worden.
Het betekend ook dat er nog minstens twee blogs gemaakt moeten worden. Nou dat neem ik dan maar op de koop toe.
Mensen…voor diegene die ervan houden, nog veel plezier en hou het euforiegevoel vast!!