Wedstrijd 4 WK 2014

Zo, daar gaan we weer. Wedstrijd nummer 4.
Het is vanaf nu alles of niets. Dit keer ben ik alleen met m’n vrienden zuur en stof thuis.
Heerlijk…hoef ik me niet als een nette vrouw te gedragen en kan ik gewoon een keer mijn onhandige commentaar geven zonder dat iemand me raar aan zit te kijken. Misschien is het wel raar dat ik in m’n eentje zit en dan gewoon hardop kreten slaak. Maar wat kan mij het ook allemaal schelen.
Omdat ik alleen ben heb ik voor mijn gemak een bakje mihoen met garnaaltjes gehaald bij de chinees. De eigenaar heeft door dat hij zich aan moet passen aan de wensen van zijn klanten.
Loopt dus in een oranje T-shirt welke misschien wel van Chinese makelij is, maar de afmetingen heeft voor een ferme Hollander. Het was een koddig gezicht. Een enorm oranje shirt met zo’n klein miezerig chinees koppie er bovenuit.
Terwijl de garnaaltjes het darmstelsel bezoeken nestel ik me op de bank met pen en papier.
De thermometer geeft daar 39 graden Celsius aan als het Wilhelmus klinkt. “Ze” zingen uit volle borst mee en ogen strijdvaardig.
Daarna klinkt het Mexicaanse volkslied, daar observeer ik nog meer passie en vuur, maar ja die mannen zijn de hitte gewend. In het rijtje van Mexico staat er wel eentje bij die griezelig wit ziet en stijve tepels heeft.
Dan gaan we van start. Al na negen minuten is de eerste wissel voor Nederland in verband met een liesblessure van Nigel de Jong. Volgens de verslaggever is hij van massief tropisch hout. Blijkbaar zit daar nu een nerfje in…
Kuijt speelt zijn 100^e interland. Het blijft toch een koddig kereltje.
Op de tribune gaat een Mexicaanse vrouw volledig uit haar dak als ze ziet dat ze in beeld is. Ondanks dat ze er nog heel jong uit ziet heeft ze al klapperende kipfiletjes die weelderig zwabberen bij het juichen.
Op het veld dwarrelen drie ballonnen in de Mexicaanse kleuren. Een voorteken??
De afgelopen weken is mijn kennis over het voetbal enorm gegroeid en heb ik kijk gekregen op de zaak. Daar hoef je echt geen van Hanegem of Cruijff voor te heten….Over Cruijff gesproken, waar is die man !! ik hoor of zie hem helemaal niet. Nu mis ik hem niet hoor, maar zijn weinig tot nietszeggende commentaar is me nog nergens ter ore gekomen. Maar om op mijn vakkundige kijk op het spel terug te komen, ik heb toch het idee dat Mexico vet beter is dan het Nederlands elftal.
Die doelman van Nederland is best een leuke vent, maar zo vaak hoef ik hem nu ook weer niet te zien.  Dan ineens krijgt Nederland een klein scherp momentje en schiet het met een smerige snelheid richting Mexicaans doel. O o o en als die keeper de bal niet tegen had gehouden, dan had hij er in gezeten…….
Een hoekschop voor Nederland, maar dat moet even wachten want er is er eentje z’n lens kwijt. Die is natuurlijk met al dat zweet ver onderin z’n oogzak gespoeld. Maar na wat frutten lijkt het weer goed te zitten dus de hoekschop kan genomen worden. Niet dat het wat wordt maar toch, het spelletje kan weer doorgaan.
Van Persie probeert met zijn rechtervoet nog even of hij een kromme bal het net in kan jagen, maar helaas, te krom dus vet naast.
Van Gaal zit met rode koontjes op de bank net als ik een blog te schrijven.
Ineens wordt er een cooling down ingelast. Vanwege de temperatuur moet er gedronken worden. Het vocht wat naar binnen gegoten wordt bij de mannen is halverwege de slokdarm al verdampt. Natte koude handdoeken gooien ze over hun hete lijven heen om de lichaamstemperatuur maar een beetje naar beneden te krijgen. De tribune die vol in de zon staat is zo goed als leeg. Zelfs de Brazilianen drijven in deze temperatuur van hun stoeltjes af.
Na een paar minuten gaan ze weer verder en loopt een verhitte trainer van Mexico in zijn kostuum met een enorme zwanus rond.
Op de tribune zitten een heleboel koeien. Het boehhhh geroep is niet van de lucht. Dat irriteert me altijd mateloos.
Vlak voor rust gaat er nog een Mexicaan in de drenkelingbak en zo blijft het 0 – 0 in de eerste helft.
Ik heb zo’n beeld voor ogen dat ze in de rust met hun bezwete lijven de koeling in gaan. Snel een paar boterhammen met pindakaas naar binnen schuiven en dat van Gaal met een hele reeks oerlelijke woorden het brein van de hete spelers weer op hol jaagt.
In de rust neem ik ook een pisstop, pak een vers flesje water uit de koelkast, want die Chinese garnaaltje hebben blijkbaar behoefte aan meer vocht in het darmstelsel.
Nog even door de tuin gelopen heb ik aan het zwembadwater verteld dat er geen plonzers zijn vandaag en dat de kans groot is dat er überhaupt geen reden voor een plons komt.
Als ik weer binnen kom en op de bank in m’n kuiltje ga zitten zie ik dat ze alweer begonnen zijn, wat duren die kwartiertjes toch kort tegenwoordig.
En dan ineens…..BAMMM 0 -1. Mexico heeft de bal zomaar langs de doelman kunnen vegen.
De verslaggever klinkt alsof hij elk moment in janken uit kan barsten.
Nederland gaat nog een wissel doen. Onze enige Zuidplasser ‘s hoop in bange dagen wordt het veld opgestuurd en moet de eer gaan redden.
Het lijkt wel of “ze” beter gaan spelen en een ferme schot op het doel levert in ieder geval een beetje adrenaline op. De Mexicaanse keeper had een mazzeltje dat de bal zijn been ontmoette zodat “we” niet scoorden.
De doelpuntenmaker van Mexico, Dos Santos ( klinkt als een lekker gerecht) wordt gewisseld.
Waar is die man z’n bovenlip gebleven!!
Met nog maar een paar minuten op de klok zegt de verslaggever “er is nog niets aan de hand”…..
Wat wist hij op dat moment wat ik niet wist?
Alsof er ineens pepers in de dure kontjes geschoven werden, gaan ze nu rennen als kippen zonder kop.
Het besef komt blijkbaar binnen. Het besef dat het einde nabij is. Met een enorme rotschop schiet Sneijder zo hard dat ik onbewust m’n achtertuin in kijk of ik daar de bal misschien zie aankomen.
En de cooling down van de tweede helft is een feit. Weer drinken en koude natte lappen in en op het lijf.
Op de tribune zit een oranje man, nadat hij zijn nagels al op had, nu zijn vingertopjes op te vreten.
De klok laat de 88^e minuut zien. Ondertussen ontploft facebook bijna van de depressieve berichten als ineens jawel…!! een doelpunt van dat kleine onderkruipseltje.
Wat een ontlading zeg !! Buiten klinken de stembanden en toeters van velen.
Met nog zo’n zes minuten te gaan is er weer hoop. Wat ik me nu eigenlijk al het hele toernooi afvraag is waarom veel van die dure mannen ineens die kousen tot aan hun schaamhaar ophijsen. Ik kan me nog herinneren ( ja zo oud ben ik al) dat ze wel eens een kaart kregen als de kousen “bewust” teveel naar beneden geduwd waren. Wat is er anders dan toen, dat ze nu zo hoog zitten?
Er is bijna geen spannend stukje been meer te spotten !!
De wedstrijd gaat door en wat Robben twee keer eerder niet gelukt is met zijn uitmuntende acteerkwaliteiten lukt hem nu wel.
Hij “krijgt” een penalty.
Voordat Huntelaar, ook zo’n duur knaapje, de strafschop mag nemen is de scheidsrechter nog even druk met een zootje kaarten uitdelen. Voordat al die boekhoudkundige handelingen afgerond zijn, heeft menigeen kramp in de billen van het knijpen.
Cruijff zou zeggen, maar ja, slssss, als ie erin gaat, gaat ie erin slssss.
Hopen maar dat die uitspraak ook voor deze strafschop geldt.
In de 94^e minuut veegt Huntelaar dan toch die zo gewenste goal binnen.
Nog een paar minuten een beetje aantrutten, blaast de scheidsrechter ook dit verhaaltje weer uit.
A.s. zaterdag om 22 uur kunnen de zenuwen weer aangescherpt worden en kan zoals het er nu uitziet Costa Rica van het veld geveegd worden. Ohhh of misschien toch niet….de Grieken hebben ineens ook de bal geraakt! Nou wie het ook mag worden, het gaat vast weer lukken.