Verjaardagszonnetje....
Als ik zo al mijn blogs terug lees…en dat zijn er ondertussen heel wat, merk ik dat het weer regelmatig een rol speelt.
Het zou te makkelijk zijn om daar nu een heel stuk over te schrijven.
Er wordt de laatste weken zoveel over het weer gesproken dat alles al gezegd is.
Ik zal dus maar zwijgen over deze horrorzomer.
Het wordt steeds rustiger op straat en in de buurt. Scholen zijn gesloten en mensen uit de buurt gaan met vakantie. Allemaal dingen waaruit je op kunt maken dat het hartje zomer is…..en ja inderdaad, nog een keer dan…het weer werkt daar volledig niet aan mee.
Morgen een jarig kind, 17 Jaar. Zo’n leeftijd dat je eigenlijk een jaar ouder wilt zijn omdat je dan ineens meer rechten, maar ook plichten krijgt. Een leeftijd waar je in voorgaande jaren eindelijk aan je rijbewijs zou kunnen beginnen. Dat is inmiddels wat aangepast in de wetgeving en mag je al voor je 18e aan je rijbewijs gaan beginnen.
De Freule wordt 17 jaar maar gaat nog niet beginnen met autorijden. Gewoon eerst nog maar even een jaartje scooteren en leren en na het examen met een beetje geluk achter het stuur.
Dankzij deze feestelijke gebeurtenis, waarbij je als moeder natuurlijk altijd weer even terug kijkt naar het moment van geboorte, heb ik morgen een vrije dag.
Best vreemd op de maandag, maar ach een keer een heel lang weekend vrij is ook wel lekker.
Het is nu zondagavond 23.15 uur en de a.s. jarige zit onderuitgezakt op de bank met haar vriendin naar een film te kijken…zo nu en dan hoor je een oeh en een ahhh. Zonder op te kijken weet ik dat er dan een “lekkere dute” in beeld is. Tussendoor constateert ze dat ze nu gewoon al voor de 17e keer als single een jaarwissel in gaat……het leven is echt niet mild voor haar …whahaha.
Ze meldt wel even dat ze nog niet te oud is voor een stelletje slingers aan het plafond. Dus zodra het spul naar bed gaat klim ik nog maar even op de stoel om de vlaggen te hijsen. Samen aan de giraffenkoekjes kijken ze zwijmelend weer verder.
De verjaardag is gisteravond al gevierd, dus het feestgedruis is zo goed als voorbij. Morgen komen er nog wel een paar “gelijkwaardigen”, maar dan is het echt weer over.
Kijken of er morgen per ongeluk toch een verjaardagszonnetje gaat schijnen.
Als laatste wil ik er toch nog iets positiefs uithalen…..het slapen in deze horrorzomer is wel aangenaam…dus ik denk dat ik daar over niet te lange tijd maar weer eens gebruik van ga maken.
Tot de volgende blog :)