smeerpoetsen !

‘Tjonge, wat kijk jij chagrijnig zeg!!’ zo komt een collega lachend op me
afstappen als ik bijna het winkelcentrum in loop.
Ik had mezelf net op een slinkse wijze tussen wat auto’s door gewurmd om een paar van die verkopers van die Uber hippe ‘verantwoorde voedingspakketten’ te ontlopen.
Daar gaat namelijk mijn gezicht niet zo best van zitten. Ze zullen ongetwijfeld hun best doen, maar als ik iets wil kopen dan ga ik wel naar de winkel of zoek het op internet.
Na de collega met een lach gedag gezegd te hebben gaat hij met vers brood naar huis en loop ik naar de draaideur.
‘Galloh, fijne dag’. Zo klinkt het ongeveer als je het winkelcentrum binnenloopt.
Alsof hij daar onafgebroken dag en nacht zit, groet  het mannetje van de straatkrant de mensen die het centrum binnen treden.
Van mij heeft hij nog nooit een cent gekregen. Ongetwijfeld heeft hij zijn vaste klanten maar heb in al die jaren dat hij daar zit nog niemand gezien die een krantje van hem kocht.
Vooroordelen heb ik zat, zo ook bij de verkopers van de straatkrant. Waarschijnlijk zegt dat alles
over mij in plaats van die verkopers.
Eenmaal daar voorbij doemt die grote grutter op met zijn fris blauwe logo.
Op alle momenten van de dag en de week is het daar druk. Steeds weer neem ik me voor om de wekelijkse boodschappen thuis te laten bezorgen zodat ik me niet hoef te irriteren als ik m’n winkelwagen met moeite langs de rolcontainers van de vakkenvullers pers. Of me erger aan de mensen die uitgebreid etiketten gaan staan lezen precies voor het schap waar ik iets uit wil pakken. En wat te denken van het asociale gedrag van mensen om afval tussen de spullen te deponeren, stelletje smeerpoetsen!
Het scheelt al dat de boodschappen tegenwoordig gelijk de tas in kunnen na een blieb met de zelfscanner. Maar toch…toch ga ik het nooit leuk vinden.

Een aantal weken terug heb ik een weerbaarheidstraining gehad. Niet de eerste en waarschijnlijk ook niet de laatste. Wat altijd maar weer terug komt is de oefening ' invloed hebben op je eigen gedrag'.
Een voorbeeld…

‘Sta je in de file en ben je bang te laat ergens te arriveren, vraag jezelf dan af 'kan ik deze situatie veranderen?' Als je daar met een NEE op kunt antwoorden moet je proberen het te laten rusten. Het is dan niet anders, heeft geen enkele zin om je op te fokken want dat gaat je helemaal niet helpen.’

Ondanks dat ik deze oefening al meerdere keren heb gehad en het steeds met een 'o ja' onderga doe ik het in het dagelijks leven dus nog steeds niet.
Het zou het boodschappen doen een stuk minder irritant kunnen maken. Ik heb geen invloed op die verkopers die je iets aan willen smeren, dus gewoon doorlopen en gedag zeggen. De rolcontainers van de vakkenvullers kan ik natuurlijk ook gewoon omzeilen en bedenken dat als zij de vakken niet vullen, ik m’n rommel niet kan aanschaffen. Invloed op het gedrag van mensen in winkels heb ik ook niet. Dus gewoon even vragen of ik erbij mag zou al een stuk beter zijn voor mijn irritatiepuntjes. Van het afval in de schappen dat door mensen daar gedumpt wordt, kan ik ook gewoon een foto nemen en er een blog over schrijven.