Oudtante

En dan ineens is het zo ver. Vijftig jaar. Ongelooflijk. Ik herinner me nog dat mijn ouders vijftig werden en nu ben ik het zelf. Ooit heb ik een training gevolgd in een klooster waarbij je een tijdlijn moest maken waarop je aangaf welke verlies momenten je in je leven tot nu toe hebt gekend. Toen keek ik al met verbazing terug hoeveel dat er waren. Nu zou ik wel zo’n tijdlijn willen maken met allerlei gebeurtenissen van de afgelopen vijftig jaar.
Daarover nadenkend heb ik pen en papier gepakt en een lange horizontale streep getrokken. Aan het begin van de streep heb ik m’n geboortejaar gezet en aan het eind van de streep dit jaar. Nadat ik allerlei gebeurtenissen had genoteerd bleek dat de streep veel te kort was. Papier op een prop en weggegooid. Nieuw blaadje. Opnieuw een streep, maar nu alleen de dingen genoteerd met 'eerste keren'.
Verrassend wat je dan allemaal te binnen schiet.
Ik kon me zelfs voor de geest halen dat ik mijn eerste orgel les kreeg en er geen bal aan vond. Of de eerste keer gips happen voor een van de vele beugels die mij van de ‘konijnenlook’ af moest helpen. De eerste keer proberen te plassen als een jongen. Wat een zootje werd dat zeg!  De eerste kus toen ik een jaar of 11 was van een heel schattig Frans jongetje die iets aan me vroeg wat ik niet verstond en gewoon maar ‘OUI’ zei…..met een kus als gevolg.
De eerste keer tante worden op 15 jarige leeftijd. Ik kan me nog herinneren dat ik geen hap meer door m’n keel kreeg tijdens het avondeten, zo spannend vond ik het. Overigens is dat goed gekomen hoor…..zucht. Wat te denken van de eerste keer rijles, net nadat ik mijn haar had laten permanenten en eruit zag al een ontploft schaap. De eerste keer moeder. Een kind wat eens zo groot was als zijn naamgenoot welke een paar uur ouder was en naast hem lag in het ziekenhuis. Als ik hem nu zo zie hoef ik niet bang te zijn dat ze die twee verwisseld hebben. De eerste keer onder narcose wat spannend was vooraf, maar achteraf reteleuk spul bleek te zijn! De eerste keer chemo, de eerste keer bestralen. De eerste keer een kaal hoofd. De eerste keer in uniform. De eerste keer een tatoeage. De eerste keer …..er zijn zoveel dingen die je een eerste keer doet. Sommige vergeet je alweer voor je het gedaan hebt. Andere dingen vergeet je nooit en sommige vertel je natuurlijk niet zomaar in een blog.
Nu ik vijftig ben zijn de “eerste keer dingen’ er steeds minder.
Maar ze zijn er nog. En het eerste wat na m’n verjaardag voor het eerst gebeurde is dat ik oudtante werd.
Het neefje wat er voor zorgde dat ik voor het eerst tante werd is nu voor het eerst vader geworden. En dat zorgt er dus voor dat ik oudtante geworden ben.
Het is ook de eerste keer dat ik een baby vast gehouden heb na het verwijderen van mijn eierstokken. Maar geloof me…..de stokjes zijn weg, maar bij het ruiken van heerlijke Zwitsal luchten kreeg ik fantoomgevoelens aan de eierstokken. Denkbeeldig rammelen ze er flink op los bij het zien van zo’n lief klein schattig poppetje.
Wel raar eigenlijk dat ik niet eens weet of ik oudtantes heb en zo ja wie dat dan zijn. Vroeger ging men waarschijnlijk niet zo klef om met de familie zoals tegenwoordig.
Blijkbaar leef ik, als oudtante, toch in het juiste tijdperk.