De blote duif

Op verende sportschoenen loop ik stilletjes door het klaphekje het bos in. Het is net acht uur geweest als ik de geluiden van het ontwakende bos tot me neem. Afgelopen nacht heeft het licht geregend dus de geur van 'bos' is optimaal. Terwijl ik het eerste stuk in rustig tempo loop zie ik gelijk al iets dramatisch. Een geblokkeerde ingang van een groot konijnenhol. Wat zal daar de reden van zijn? Een boze ex die de deur heeft ingetrapt? Een woning van een angsthaas die zich verschuilt voor die of gene? Of gewoon een mens die met grote lompe voeten de boel heeft dicht getrapt..... Als een eenenvijftig jarige, iets minder atletische vrouw, versnel ik mijn tempo en zet met gepaste snelheid mijn maatje tweeënveertig op de rulle ondergrond. Het kan niet anders dan dat dit op- en onder de aardkorst trillingen veroorzaakt. Daarmee is dan ook gelijk de kans op het spotten van grote ' bosdieren' verkeken. Ach....alles om de conditie op peil te krijgen. Nadat mijn tong ongeveer ter hoogte van mijn knieën hangt, pas ik mij tempo weer aan op wandelniveau. Als een hijgend en dampend paard loop ik even op adem te komen. De eerste meters observeer ik niets anders dan mijn eigen ademhaling. In een reflex bewegen mijn benen zich voorwaarts en volg ik mijn pad. Eenmaal weer op adem doe ik de volgende schokkende ontdekking. Een paar flinke dotten wol op de grond. Is hier een verdwaald schaap te grazen genomen? Of heeft dit te maken met dat in elkaar getrapte konijnenhol. Mogelijk dat hier de definitieve afrekening in het konijnencircuit heeft plaats gevonden. Opnieuw versnel ik mijn pas en draaf een stuk over een geasfalteerd fietspad. Geen mens te zien dus zonder enige vorm van schaamte ga ik door tot opnieuw mijn tong op kniehoogte hangt. Dat ritme herhaal ik een uur lang lang. Als ik het laatste stukje in wandelvorm wil afronden zie ik opnieuw iets gruwelijks. Een volledige outfit van een duif, of iets gelijkend. Wat is de dierenwereld toch wreed. Ben benieuwd of ik de volgende keer een zwaar onderkoelde blote duif tegen kom. Achter me doe ik het boshekje dicht en zie dat er na mijn vroege ochtend belevenissen nog geen mens ontwaakt is op de camping. Wat een rust!! ! Heerlijk.