Life Goes on...
Als ik zo nu en dan in mijn agenda kijk dan realiseer ik me dat de tijd van vervelen nog héél ver van me verwijderd is.
Drie dagen werken bij de politie (morgen alweer 2 jaar), twee dagdelen á 4 uur vrijwilligerswerk in het hospice (al 4 jaar), een moeder in het verpleeghuis (al 7 maanden), wat mantelzorg bij een paar buren, een paar nagelklantjes en o ja,....mijn gezin en huishouden onder controle zien te krijgen/houden.
Kortom, elke dag staat er wel wat in mijn agenda. Dan denk je wel eens...er kan echt niets meer bij deze week. Maar toch, als er zomaar iets onvermijdelijks tussen gepland moet worden gaat dat ook gewoon weer lukken. Soms heb ik ook wel eens een week waar een dag helemaal niets op het programma staat...van te voren voelt dat zo lekker en neem ik me voor om niets te doen waar ik geen zin in heb. Uiteindelijk na zo'n lánge dag bekruipt mij het onprettige gevoel dat ik ook echt niks gedaan heb. Onvoldaan gevoel.Nee diep in mijn hart kijk ik misschien wel heel blij in mijn drukke agenda. Ik presteer ook het beste als ik het druk heb.
Vandaag staat er een maatjes bijeenkomst in. In het hospice ben ik een senior en heb een junior (nieuwe vrijwilliger) onder m'n hoede. Dat wil zeggen dat de junior voor vragen en hulp bij mij aan kan kloppen. Ik ben een bofferd want mijn junior ( die 25 jaar ouder is als ik) is een heel zelfstandige. Vandaag komen er een aantal senioren en junioren bij elkaar en gaan we inventariseren of het allemaal goed loopt zoals het gaat.
Vanavond met Charlotte naar de kerk....de opening van het schooljaar. Charlotte heeft er echt heel veel zin in om weer naar school te gaan. In haar MSNnaam staat : morgenweernaarhetstrafkamp. 8 hele weken vakantie zitten erop. Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder altijd blij was dat haar 4 dochters weer naar school moesten na 6 weken vakantie. Nu begrijp ik haar en vraag ik me af WAAROM 8 weken !!! (o,o..hier komen reactie's op) Stefan is alweer een paar weken aan de gang en komt 's avonds thuis met een lege brooddoos, smerige kleding, nieuwe woorden voor het bouwvakkerswoordenboek maar met een gezonde vermoeidheid. Vanaf morgen Charlotte dus ook weer in het ritme. Omdat ze een uur heen en een uur terug moet fietsen wordt met een afkeurende blik buienradar geraadpleegd.
Ach, over een paar dagen is het allemaal weer gewoon en is de zomerperiode weer voorbij. Vorige week was ik bij een tuincentrum en zag daar alweer mossen, kalebassen en andere herfstartikelen liggen. Ik ben er snel voorbij gerend....Herfst..HEERLIJK !!! Zin om het in huis weer gezellig te maken. Maar deze week misschien zo nu en dan nog even met de snoet in de zo. Er zitten nog wat gaten in mijn agenda voor deze week..dus toch af en toe een momentje gewoon lekker niets doen.
Nu dan maar weer even een wasje ophangen en strijken. Dat soort dingen zet ik niet in mijn agenda...daar kan ik namelijk echt niet blij van worden.
Maar ach als het dan allemaal weer gedaan is dan geeft dat weer een lekker gevoel.
En zo is de cirkel dan weer rond, want terwijl ik sta te strijken is Charlotte haar kamer aan het opruimen en is mijn wasmand weer vol !!