Let's party

Stel je bent op 16 juli jarig …wat moet je dan met je verjaardag. Iedereen is met vakantie . Dus niet handig, Nee, dan vier je het op 17 september. Charlotte had een lijstje geschreven met zo’n 30 namen van genodigden . Limonade en drankjes stonden koel, Chipskast gevuld en de vriezer vol snacks. Stefan stond als grote waakse broer  in de gang en liet iedereen binnen. Namen werden doorgestreept en binnengelaten. Al snel vormden er groepjes jeugd binnen en buiten. De muziek stond op standje net iets te hard , de alcoholhoudende drankjes verdwenen als sneeuw voor de zon. 

Het gespreksniveau lag niet overal erg hoog, maar het was zelfs voor zo’n oude moeder als ik te begrijpen.  En toen werd het 01.30 uur. De meeste gasten waren naar huis vertrokken…tenminste dat hoop ik. In het totaal bleven er 5 logeren. 
Toen de vijf en Charlotte zich begonnen te realiseren dat ze toch wel moe waren werden er allerlei luchtbedden, matrassen, kussens en dekbedden tevoorschijn gehaald. 
In de woonkamer werd alles neergelegd en begon het op een uitgestorven discotheek te lijken wat zojuist gekraakt was door een stelletje tuig.  
Wat een spul !! 
Om 02.00 uur heb ik me maar losgeweekt van het gezelschap en ben na een douche m’n warme bedje ingekropen. 
Geen idee hoe snel ik sliep, maar langer als 10 minuten heeft het niet geduurd volgens mij. 
Omstreeks 07 uur hoorde ik alweer bedrijvigheid beneden. Eén van de ‘slapers’ moest vroeg met de trein mee. Charlotte heeft hem achterop de bagagedrager van haar fiets gezet en bij het station neergezet. Met een beetje mazzel is hij daar aan gekomen waar hij moest zijn. Charlotte weer terug  en toen ik omstreeks 08.30 uur naar beneden ging zag en rook ik een vreselijk muf stelletje pubers. 
De twee andere overgebleven ‘mannen’ later met de auto naar de trein gebracht zodat ook zij weer verder konden met de rest van hun leven. Bij terugkomst bleven er nog 3 dames over.  
Al snel werd er daar eentje van opgehaald en afgevoerd door moeders. De twee resterende hebben op de één of andere manier toch nog ergens wat energie gevonden en de beneden verdieping gestofzuigd. Na terugkomst van het boodschappen doen ben ik op m’n knieën over de vloer gegaan. Wat ik daar allemaal aantrof zal ik jullie besparen. Wat ik wel kan verklappen is dat het me twee schoonmaakdoekjes heeft gekost en heeeeeeeeeel veel water. Maar wat een eer van m’n werk. Het zag er ineens weer uit als een gewone huiskamer waar je zonder vastgeplakte sokken doorheen kon lopen. 

Het was een bende in huis, maar erg gezellig. 
Ik heb nu eindelijk gezichten gezien bij de namen die ik weleens hoor.  
Het was gezellig!!