"lekker" een weekje vrij
Afgelopen week stond er een gapend gat in mijn agenda. Heerlijk een weekje niets "moeten". De meeste dingen in mijn dagelijks leven vind ik niet erg om te "moeten" doen, maar toch is het wel eens lekker als het niet "moet"...snapt u het nog? Omdat de caravan in Harskamp staat, van alles ingepakt wat nodig is voor n weekje weg in eigen land. Nou...dat houdt in: truien,jassen,lange broeken, korte broeken,sokken, t-shirts enz...Je moet tenslotte op alles voorbereid zijn. De eerste dagen waren gevuld met regen en kou. In de voortent staat gelukkig een ferme kachel die de boel lekker warm maakt. Die eerste dagen heb ik de verhalen van t boekje gerangschikt en hier en daar nog wat aangepast. Zodra ik thuis ben kan ik alles mailen naar de mensen die er met n heel kritisch oog naar gaan kijken of het met de nederlandse taal en de privacy wel goed zit. Dat laatste zit wel snor denk ik, maar er zal best hier en daar wel n taalvoutje in zitten. Gelukkig is het inmiddels wel wat droger geworden, zodat er weer wat zuurstof gehapt kan worden buiten. Charlotte slaapt al die tijd braaf in n tentje. Gehuld in joggingpak, slaapzak, veel fleecekleedjes en een dekbed. Toch verschijnt ze soms zwaar onderkoeld aan het ontbijt waar je dan ook niet meteen n discussie met haar moet aanknopen. Beter wacht je daar n uurtje mee. Stefan is ook al n paar x geweest. Hij komt dan met de trein. Die maakt ook vanalles mee op die perrons. In Nieuwerkerk ad IJssel stond hij 1e rang tijdens de dodenherdenking. Tijdens de 2 minuten stilte kwam er een goederentrein al piepend en knarsend tot stilstand. Klokje van de machinist liep vast niet goed, of hij had wat afgesproken met n Amsterdamse vriend op de dam. Op t station in Amersfoort kwam er n jongedame naar Stefan toe en vroeg aan hem of hij haar wilde zoenen. Huh? dacht hij, gaat dat zo makkelijk, dat versieren? Maar wat bleek...ze was met vriendinnen op stap voor haar vrijgezellenavondje. Ze moest op haar t-shirt 63 zoenen van mannen hebben. 'n Ander meisje deed lippenstift op bij Stefan en hij gaf n kus op t shirt. Wat opviel was dat ter hoogte van haar borsten geen plek meer over was.... Na de kus werd met n doekje Stefans mond weer schoongeveegd. Zo maak je dus van alles mee met het openbaar vervoer. Op 5 mei naar Wageningen geweest. Daar was het druk, druk en nog veel drukker. Veel, heel veel doedelzakkers bliezen hun wangen bol en kwamen daarmee diep in Charlotte's allergie. Er was wel n leuke sfeer en het was aandoenlijk om te zien dat die oude strijders onder luid applaus van t publiek voor de 65e keer werden bedankt. Sommige nog heel fier staand in n legervoertuig. Anderen voortgeduwd in n rolstoel. Maar ze genoten van al die aandacht die ze toebedeeld kregen. Vandaag scheen eindelijk het zonnetje n beetje en was het uit de wind best lekker. Morgen ga ik op pad naar n training voor stoelmassage. En gezien de weersvooruitzichten denk ik dat ik buiten niet zoveel zal gaan missen.