Lastige BH en een date met George Clooney

Vorige week donderdagavond omstreeks 18.10 uur kwam Charlotte erachter dat ze de volgende dag een cadeautje nodig had voor de sinterklaasviering op school. Nadat mijn licht geïrriteerde bui  wat weg ebde, ben ik met haar naar de Oosterhof gegaan waar het koopavond was in verband met Sinterklaas. Blijkbaar waren er maar erg weinig mensen die daar erg in hadden, want het was hartstikke stil….heerlijk!!! Nadat Charlotte haar cadeautje had gescoord en ik ook geslaagd was voor degene wiens lootje ik getrokken had op het werk, zijn we nog een paar winkels in geweest. Gewoon lekker overal even aanzitten en niks kopen.  
Uiteindelijk bij de HEMA beland. Ach, en als je daar loopt dan koop je gelijk maar een bh. Tegenwoordig met die voorgevormde cups, is het de bedoeling om daar wat voorzichtig mee om te gaan en niet zomaar in een tasje te proppen. Tja, en als je dan zo’n 16 of 17 jaar bent, je bent een wat onzekere jongen, je moet zo’n ding bij de kassa afrekenen in een plastic tasje doen, tasje is te klein ( of bh te groot). Hoe krijg je zo’n ding dan een beetje beschaafd in zo’n tasje. Charlotte zag het allemaal al gebeuren en ging op veilige afstand staan. Ze lag helemaal in een deuk, maar vond het tevens ook wel een beetje zieligjes voor die knul. 
Uiteindelijk is het hem gelukt om een passend tasje te vinden en daar het obstakel in op te bergen. Ik weet zeker dat deze jongen voor de rest van zijn leven een trauma heeft aan de combinatie, plastic tasje en bh….. de stakker. 

De volgende dag kwam  en twee pieten zich hier in huis in hun bedrijfskleding hijsen. Een andere Sint als vorig jaar. Beetje jammer !!  Deze Sint begreep het allemaal niet zo goed, kon geen seconde zijn gespreksorgaan  dicht houden en hield zich niet aan het van te voren doorgesproken verhaal. Het was dus zijn 1e keer voor deze school, tevens de laatste keer. Dus mocht iemand alvast zin krijgen om volgend jaar Sinterklaas te willen zijn… 

Zondagmorgen een eerste dienst gedaan in het hospice, samen met mijn collega-buurvrouw. 
Ik had twee pieten pruiken en mutsen meegenomen naar IJsselthuis. Eerst maar eens kijken en aftasten of het wel gepast en gewenst zou zijn om als Zwarte Piet onze neus te laten zien. 
Omdat de bewoners allemaal wat langzaam op gang kwamen en van de stille zondagsrust genoten, kwam het er niet van om als Pietjes door het hospice te lopen. 
Eén bewoonster, wel in voor een geintje, wilde graag in de woonkamer ontbijten en zat aan de tafel. Ze zag de pietenspullen en vroeg of ze het op mocht. Daar zat ze dan, pietenpet op en een borrelglaasje met water in de hand. Echt poserend voor een foto. Wat heeft ze genoten. En iedereen mocht meegenieten van de snel uitgeprinte foto. 
Soms is het zo simpel om iemand een onvergetelijke dag te bezorgen.  

Dinsdagavond (7 dec.) kwam de Sint met twee pieten nog even langs bij een collega. Nou dat hebben we met z’n 30en geweten. Deze Sint wist van de hoed en de rand. Hij was volledig op de hoogte van ieders kennis en streken. We hebben een avondje vreselijk gelachen. Er waren momenten bij dat de Tena Lady’s bijna uit de kast gerukt moesten worden. Het is goed om, naast het serieuze werk waarin meestal narigheid een rol speelt, zo op een andere manier met elkaar om te gaan. De pepernoten en proppen papier vlogen door de lucht. Het was eigenlijk een stelletje ongeregeld bij elkaar. 









Woensdag stond er een dagje Amsterdam op het programma. Na een treinreisje van een uur liepen we over het Damrak richting Dam. Na meerdere aanvalspogingen van die ***duiven overleefd te hebben zijn we op zoek gegaan naar een lunch. Je ziet om de 5 winkels wel een Mac, maar dat wilde we dus niet. Dus we liepen hier en daar maar eens een straatje in. Nou echt, je kon tegen de wiet lucht leunen. Gatsie…als je een kwartiertje voor zo’n coffeeshop blijft hangen ben je zo stoned als een garnaal….en nog gratis ook. Maar aangezien wij van het slag waren dat we daar dus geen behoefte aan hadden zijn we maar de veilige route weer in gegaan en bij de Bijenkorf een lekker broodje gegeten. 
Daarna zijn we naar de overburen geweest. Madame Tussauds had haar deuren opengezet. 
Na eerst een grote stap terug in de tijd gemaakt te hebben, kwamen we bij een decor waar we gewaarschuwd werden dat er echte mensen tussen de beelden zouden staan. Ondanks dat je dan dus voorbereid bent, schrok ik me helemaal te pletter toen 1 zo’n echt “beeld” een klap tegen een bordje gaf. Na samen met Maxima een kroon gedragen te hebben, Majoor Bosschart een aai over de bol (hoed) gegeven te hebben, kwam ik bij één van de meest populaire mannen van deze aardkloot. George Clooney. Ik draai er niet omheen. Ik vind hem gewoon lekker. Dus nu ik de kans had heb ik maar even een gezellig babbeltje met hem gemaakt. Geen spraakzaam type trouwens. 







Vandaag ( donderdag) een avonddienst gehad. Dat betekende dat ik vanmorgen vrij was. 
Meteen maar even woonkamer gesopt en licht verbouwd. Zaterdag moet de kerstboom naar binnen. 
Iedereen in huis is dus gewaarschuwd. Als mama de lampjes in de boom gaat hangen is de kans heel groot dat ze uiterst agressief wordt.  Die krengen willen altijd precies de andere kant op als ik wil. Maar zodra de lichtjes erin zitten dan gaat er een kerstmuziekje op en worden de ballen erin gehangen. 
Uiteindelijk word ik altijd wel een beetje blij als dat ding in vol ornaat staat te pronken. Je moet even door de zure appel heen, maar dan heb je ook weer wat. 
En zo zitten we dan alweer bijna aan het einde van het jaar 2010. Ik ga nog maar niet terug kijken, want ik moet nog kerstkaarten schrijven, met de pastaboot mee, naar Narnia en Harry Potter, naar de Euromast, een lichtjesparade, een verwenavondje van het hospice en werken. Maar morgenochtend eerst op m'n 1 jarige buurjongetje Sam passen  Dus……er komt misschien nog wel een blog dit jaar. Stof genoeg.