Key West...

Woensdag 20-10-10 
Om 07.50 uur vertrokken van Clermont richting Key west. 
Nog maar net op weg kom je al de raarste dingen tegen. Eerder schreef ik dat ze hier niet zo moeilijk doen over hun uiterlijk, we haalde een auto in waar een vrouw achter het stuur zat met een berg krulspelden in het haar. Ik heb moeite moeten doen om Charlotte weer bij te brengen, die bleef er bijna in. Om 09.45 uur de eerste krokodil gezien. Gewoon langs de high way in een moerassig slootje naast de berm. Het was een flinke man of dame van zo'n meter of 5 die daar gewoon lekker ronddobberde. 
Even getankt met de huurauto. 2,95 dollar voor een gallons (= +/- 3,73 ltr). 
Dat scheelt nogal met de rekening die je bij de nederlandse pomp gepresenteerd krijgt. 
We zijn door Key Largo gereden. Dat is een droog, dor en stoffig plaatsje wat je wel eens in een film ziet waar flink geschoten wordt. 
In de auto zit Charlotte heel braaf een boek te lezen voor school. 
Ze leest het achtyerhuis van Anne Frank. Maar in dit fantasierijke land, neemt ook Charlotte's fantasie een loopje met haar. 
Ze leest een stukje voor uit het boek:" Anne Frank zit in het achterhuis met een zak popcorn op schoot naar de flatscreen te kijken waar een film van American Pie uitgezonden wordt...... 
Amerika doet rare dingen met de mens. 
De weg naar Key West is een lange rechte weg met aan de linkerkant de Atlantische oceaan en aan de rechterkant de Golf can Mexico. 
Omstreeks 16.30 uur arriveren we in Key West. We hebben meteen de auto geparkeerd en zijn op de Glass Bottem Boat gestapt. Daar hebben we twee uur mee rondgevaren. Al snel werden we omsingeld door dolfijnen. Heel leuk om die beesten nu een in het wild te zien. 
Halverwege de tocht konden we door de glazen bodem de koralen en de vissen zien. 
Ook zwom er zo'n koddig zeeschildpadje onder de boot door. Op dat moment waren we dichterbij Cuba dan bij het vaste land van de states. 
De zonsondergang was mooi om te zien vanaf de boot. Er waren wel een paar wolkjes dus hij was niet helemaal vlekkeloos. De gehele zonsondergang duurde 124 seconde. Weer terug op Key West liepen we richting de parkeerplaats waar de auto stond. We liepen over een stukje boulevard waar het gezellig druk was. Opeens......schoot er achter een paar palmtakken een donkere man die "treeman" riep!! 
Mogelijk hoorden jullie in Nederland de gil die Charlotte uitschreeuwde. We schrokken allemaal maar de aanwezigen op de boulevard gaan de "gil van Charlotte" nooit meer vergeten. 
Toen de schrik weer uit de benen was en de lachspieren weer ontspannen waren zijn we op zoek gegaan naar een hotel voor 1 nacht. 
We zijn nu beland in een soort van miniappartementje met 4 bedden, douche en toilet...o ja en een airco die elke minuut aanslaat.  En niet te vergeten een tv. die als je hem zachter wil zetten alleen maar harder gaat dus die blijft maar uit. 
We hebben een hapje gegeten bij Dennie's. Daarna nog een stukje gewandeld door de winkelstraat waar ontzettend veel souveniers en eten en drinken te koop is. 
NU zijn we allemaal afgestoffeerd en hangen lui onderuit. 
Dus er rest mij nu alleen nog een bezoek aan het vage douche'je en dan een baantje plat.