Het nieuwe boek....

Het oude jaar is over, uit en helemaal opgebruikt. Rest alleen nog een volgeschreven boek. Voor de één een bestseller en voor de ander niet meer dan een teleurstellend jaaroverzicht. Geen boek hetzelfde.
Op bladzijde één sneuvelen de meeste voornemens al. Stoppen met roken en dan met een sigaret in je hand iedereen gelukkig Nieuwjaar wensen. Minder gaan drinken en je vervolgens vandaag, bij het verlaten van je bed, afvragen hoe je überhaupt in dat bed terecht gekomen bent…... Nu echt beginnen met afvallen en vervolgens na het proosten met elkaar in de nieuwjaarsnacht je vette vingers van de snacks afvegen aan je spijkerbroek.
Bladzijde twee is meestal de ergste. Dan heb je een paar dagen kunnen feesten, luieren en beseffen dat er eigenlijk al een boel is mislukt, maar dan begint het.
Je eerste werkdag in het nieuwe jaar. Al je collega’s Nieuwjaar wensen. Ook die collega die altijd uit de mond stinkt en de collega's waar je altijd een prettig gevoel bij krijgt als ze ver bij je vandaan lopen. Drie zoenen, want doe je er minder dan krijg je commentaar, terwijl ie-der-een er een hekel aan heeft.
Dan na de eerste werkdag begint het gevecht. Het sporten, want dat pakken we natuurlijk ook weer even fanatiek op met zijn allen. De weg naar de sportschool voelt als een bezoek aan de tandarts voor een zenuwbehandeling. Ook iets wat je helemaal niet wilt, maar doe je het niet …..juist dat.

Ondertussen staat het nieuwjaarsconcert aan op tv. Op de hond na ligt alles wat hier in huis leeft nog een soort van buiten kennis in bed. Denkbeeldig zie ik ongewassen half kwijlende scheef hangende creaturen op hun kussen liggen. Om de fantasie nog meer ruimte te geven kan ik me de geur van drank, rook en waarschijnlijk knoflook er bij inbeelden.
Tijdens de wandeling met de hond vanmorgen kreeg ik de indruk dat het beeld zoals hierboven omschreven, in vrij veel woningen hetzelfde zal zijn.
Het was buiten ijskoud, stil en vooral kleurloos. De huizen zagen er slapend uit en hier en daar stond een fiets en auto waarvan de bestuurder waarschijnlijk toch een wijs besluit had genomen om het maar te laten staan. De enige mensen die ik tegenkwam waren lotgenoten met een hond die na een paar vuurwerkdagen alle tijd willen nemen om overal even aan te snuffelen en te druppelen.

Het is intussen rond het middaguur en langzaam komt er wat beweging in de mensheid. Er verdwijnt er een in het toilet en zegt na dat bezoek nog even terug naar bed te gaan. Cosmetisch gezien was dat de enige en juiste beslissing. De telefoon gaat ook weer geluid maken. In verschillende apps komen nieuwjaarwensen en onsmakelijke berichten over een 'oliedel’ (oliebol met frikandel...)binnen.
Tijd om een goeie pan kippensoep te maken.
Vandaag dan alles nog maar even op het ~gemakkie an~ en morgen op bladzijde twee van het nieuwe boek beginnen met zoveel mogelijk positiviteit.
Laten we ons maar zoveel mogelijk verrassen door het leven en het nemen zoals het wordt aangereikt.
Is het een dag niks.....probeer het de volgende dag gewoon opnieuw.