Het blauwe hart
Doe je ogen dicht en stel je voor dat je op een rustige camping, in je uppie, in een caravan overdwars in een tweepersoonsbed ligt.
Je onderbewustzijn heeft door dat het al licht is buiten en de vogels een liedje fluiten wat aangeeft dat de dag is begonnen. Langzaam realiseer je je dat je niets moet en nog lekker kan blijven liggen totdat je bewustzijn ook van plan is om de dag weer te aanvaarden.
Heerlijk!!!
Dan ineens .....een keiharde knal. Volledig bij bewustzijn trek ik met een noodgang een rolgordijn open. Ik zie een enorme rookwolk en denk met een schok....NEEEEEEE de gasfles!!! Wat een drama. Snel spring ik uit bed en schiet iets aan waarmee ik me aan de buitenwereld kan tonen. Ondertussen kijk ik nog een keer uit het raam en zie de rookwolk optrekken. De haard komt uit de bosjes naast de caravan....dus niet uit de dissel waar de gasfles staat. Pfjoewww gelukkig maar. Maar wat is het dan wel. Ik ga naar buiten en schiet m'n teenslippers aan. Ik loop naar het strandje aan de achterkant van de bosjes omdat het daar vandaan kwam. Er moest iets ontploft zijn, dat kan niet anders. Terwijl de adrenaline nog hoog zit komt er een klein oud mannetje in een grijze stofjas aansloffen. Hij kijkt mij en mijn slaaphaar aan alsof ik Maria herself ben. Het blijkt de vader van de beheerder te zijn. Ik vraag de man wat er is gebeurd. Hij ziet er in ieder geval niet ontploft uit. Hij zegt "ohh ik heb de zwanen even weggejaagd. Ze 'skijten' alles onder.....maar ze zijn weg hoor!" Ik bedank de man voor de uitleg en ben opgelucht dat dit het is. De man schuifelt verder en ik trek de sleurhut weer in. Daar bedenk ik me dat de dag wel erg vroeg is begonnen, maar ben klaar wakker dus ik pak m'n schaaltje kwark met blauwe bessen en lepel het op. Ik kijk op m'n horloge en zie dat het tien over tien is. Zo vroeg is het dus helemaal niet. Mooie tijd om deze maandag te beginnen.
Na het ontbijt, wassen en fatsoenlijk aankleden heb ik de schrijfmap met nog heel veel lege bladen gepakt.
Ik heb een goeie slag kunnen maken en kan alvast verklappen dat het blauwe hart, wat ik gisteren denkbeeldig heb gemaakt bij de glasblazerij, een belangrijke rol gaat spelen.
Wat is schrijven toch leuk!!