Feedback geven en ontvangen...

Vandaag werk ik op een politiepost in een verzamelgebouw.
In het gebouw zit o.a. een bibliotheek en een theater.
Het is herfstvakantie dus er is een kindervoorstelling.
De hoek waar ik werk valt net buiten het beeld van de feestvreugde.
Maar ja, ook ik heb een blaas met limiet, dus toen ik terugkwam van dat limiet naar beneden brengen, liep ik door de groep met stuiterende kinderen.
Allemaal uitgelaten omdat ze zo naar een leuke voorstelling gaan kijken. Het drukke gedrag is dus logisch.
Als ik naar iets leuks ga heb ik dat gevoel ook, alleen wordt er van mij als volwassen verwacht dat ik me dan niet zo uitbundig gedraag.
Kinderen kunnen zo heerlijk hun blijheid verspreiden met hun gedrag. Ik hou ervan.
Natuurlijk lopen er ouders tussen de kinderen ter begeleiding.
En wat hoort mijn oor en ziet mijn oog?

Terwijl ik langs het grut loop en hier en daar een aangeboden high five beantwoord, roept een vrouw ( met een iets te luid volume) tegen een kind:

“kijk daar heb je de politie, ik zou me dus maar gaan gedragen anders neemt ze je mee”.
Ik zie het kind in een onzichtbaar schulpje kruipen, alsof het net een enorme klap heeft gekregen.
Aan de vrouw, waarvan ik denk dat het de moeder van het jongetje is, vraag ik…. “waarom zou ik hem meenemen?’
De vrouw zegt dat het knulletje vervelend is en niet wil luisteren naar haar..
Ik zeg tegen de vrouw dat het een kind is, ze moet genieten van zijn onbevangenheid en dat ik hem niet zal meenemen omdat opvoeden niet onze taak is.
De vrouw zei niets meer, het kind snapte er waarschijnlijk niets van, maar heb hem een aai over zijn bol gegeven en hem én de vrouw veel plezier gewenst.

Natuurlijk moet ik in dat pak netjes en beleefd blijven, gelukkig is dat ook mijn aard.
Maar even zat ik sterk in de irritatieprikkels.
Eenmaal weer op m’n plekje achter m’n volle theeglazen (de limiet van de blaas kon tenslotte wel weer wat hebben) zat ik er nog eens even over te denken.

Waarschijnlijk doet elke ouder of verzorger wel eens zo’n uitspraak.
Dreigen met de politie, of Sinterklaas doet het ook altijd goed in zo’n situatie.
Mijn kinderen zijn al ver boven hun broek uit gegroeid en hebben van mij mogelijk ook wel eens zo’n uitspraak naar hun hoofd gekregen.
Ze hebben er geen trauma aan over gehouden dus hopelijk dit knulletje ook niet.

Mijn reactie naar moeder toe had ik beter anders kunnen aanpakken.
Ben benieuwd hoe jullie dit hadden gedaan...