Moederdag 2009

Vandaag vier ik voor de 43e keer moederdag. 
De eerste jaren kan ik me niet herinneren. 
Op de lagere school werd er altijd stevig geknutseld en stiekem gedaan voor alle moeders. Ik weet nog dat m’n moeder dan dagen niet welkom was in de klas … en spannend dat ik dat vond !! Ik ging er als kind natuurlijk vanuit dat m’n moeder geen idee had waarom ze niet in de klas mocht komen. Dan...op zondagmorgen, als 4e en jongste kind in het gezin heb ik samen met m’n zussen altijd een ontbijt op bed gebracht. Ik heb geen idee of ze het echt fijn vond, maar mocht dat niet het geval zijn dan heeft ze dat in ieder geval nooit laten blijken. 
Op zulke momenten kon ik eindelijk met alle opgebouwde spanning het “kado” overhandigen. 
Ze was er altijd blij mee. 

Nu in 2009 ben ik al 17 jaar zelf moeder en wordt ik even zoveel jaren verwend op deze “commerciële” dag. 
De lagere schooljaren van de kinderen was een herhaling van mijn eigen jeugd, alleen was ik nu in de hoofdrol. 
Ontbijt op bed, zelfgemaakte kadootjes…..HEERLIJK!!!! Die snuitjes van de kinderen, dat ze eindelijk dat grote geheim konden tonen. Dat was/is het mooiste van Moederdag.
Nu de kinderen “jeugd” geworden zijn en dat “spontane” stiekeme gedoe van Moederdag voorbij is, heb ik er eigenlijk niet zoveel meer mee en kan ik gewoon op m’n eigen tijd m’n bed uit. Zonder eerst uren te liggen draaien om maar te wachten op dat ontbijt omdat de kinderen uit willen slapen. 
Toch kunnen ze bijna niet anders als meegaan in de massa. De standaard vraag is deze dagen toch….en.. wat heb je je moeder gegeven??? En ja dat voelt niet fijn om dan te moeten zeggen dat je “er niet aan doet”. 
Dus is de knip getrokken en hebben ze mij verrast met een heerlijk fles parfum. En ik zou liegen als ik er niet blij mee zou zijn. Ik ben vrouw genoeg om gek te zijn op kadootjes.

Vandaag….vier ik voor de 43e keer Moederdag. Wat zou ik GRAAG mijn moeder een kadootje gegeven hebben. Ook al zou de winkelier er het meeste plezier aan hebben….wat zou ik haar nog graag een keer een ontbijtje op bed hebben gebracht…ook al zou ze misschien al die kruimels in bed niet prettig hebben gevonden…. 
Ik heb geen kadootje gekocht…omdat ze “alleen” nog maar leeft. Ik heb geen ontbijt op bed gebracht…omdat ze bijna niet meer kan slikken. 
Ik zal het met herinneringen moeten doen. Moederdag zal voortaan anders zijn.