Een terugblik op 2010

Een terugblik op het afgelopen jaar levert meestal wel een blog op. 
Ik ga is kijken of het me ook dit jaar lukt. 

Ik heb net m’n nieuwe agenda ingevuld met activiteiten die elk jaar terugkomen. Al bladerend door de oude agenda kom je dan weer dingen tegen die hebben plaatsgevonden afgelopen jaar. Sommige dingen hebben al de eer gehad om in een blog voor te komen. In januari was er een lady’s night in Pathé de Kuip, waar ik met twee dotterige pubermeisjes   naar toe ben geweest. De gesprekken tussen die twee waren vooral gebaseerd op het feit dat je als ouders een schuldgevoel moet hebben om je kinderen naar school te laten gaan…met al die rare, vreemde en vooral stomme leerkrachten van tegenwoordig. De film die later volgde was dan voor mij wel weer leuk omdat de hoofdrolspeler het aankijken meer dan waard is. Ook daar waren beide dames het niet over met mij eens.  
Maar toen ze aan het einde een tasje vol bijna zinloze zooi kregen gingen de mondhoeken toch nog omhoog.  
Eind januari de verjaardag van m’n moeder. Het blijft bijzonder om te zien dat iemand kan leven met een slangetje in haar neus, een goed gezond lichaam, maar met een hoofd wat niet doet wat het zou moeten doen. Jammer dat we niet héél eventjes in haar hoofd kunnen kijken of en wat ze beleefd. 
In februari ben ik een paar dagen naar Drenthe geweest. Ook toen lag er sneeuw  en waren het een paar dagen die in het teken van rust en het schrijven van mijn boekje stond. 
Op de 3e dag van de 3e maand ben ik met 3 meiden bij de 3 meiden wezen eten. Meiden !! Wanneer doen we weer eens zoiets??? 
Half maart, na een paar spannende dagen gelukkig weer een goede uitslag gekregen van de jaarlijkse mammografie.  Dit jaar de grens van 5 jaar bereikt. Vroeger werd er na 5 jaar gezegd dat je genezen was. Dat zeggen ze tegenwoordig niet meer, maar op de één of andere manier voelde het wel anders dan de voorliggende jaren. Ik mocht nu kiezen of ik de uitslag voortaan via de huisarts zou krijgen of toch nog een jaarlijkse lichamelijke controle wil bij de chirurg. Ik hoefde niet na te denken. Ik wil elk jaar naar de chirurg en dan is het echt niet omdat hij eigenlijk wel een klein beetje op George Clooney lijkt.  
Dinsdag 30 maart was de dag dat Charlotte en ik samen naar Scheveningen gingen. Wat hebben we gelachen. Een man in een rok,  een paardenstront etende vogel,  een in de file neusharenknippende man en samen lekker tutten met make-up. 
Op 2 april de caravan weer naar Harskamp gebracht.  Het was een koud en nat voorjaar dus veel buiten zitten is er niet bij geweest. Er is dan ook veel gas verstookt in de voortent om het maar een beetje comfortabel te maken. Hopen maar dat 2011 een beter voorjaar geeft. 
In mei een cursus stoelmassage. Nog steeds zie ik mensen vreemd opkijken als ik dat vertel. Nog maar een keer om vreemde gedachten uit de wereld te helpen…Het gaat om massage van hoofd, nek, rug en armen. En je kunt al je kleding aan houden. Zo dat moest ik even kwijt.  
Op 1 juli “eindelijk” m’n eerste boekje uitgebracht. Inmiddels zijn er al 200 onder de mensen gebracht en de volgende bestelling bij de drukker ligt klaar. Dus ben best wel een klein beetje trots.  
11 juli voor de eerste en zeker niet voor de laatste keer naar North Sea Jazz geweest. Het viel gelijk met de finale van het WK voetbal. Voor de niet voetballiefhebbers was het jammer dat je op zo’n evenement ook gedwongen werd om te kijken. Wat was het warm toen. De zomervakantie vond wederom plaats in Italië. Twee weken in de buurt van de kust en nog een paar dagen in het binnenland van de Toscane. 
Half oktober haalde Stefan in 1 keer zijn rijbewijs. ( over de theorie-examens hebben we het maar niet meer) 
Op 16 oktober voor twee weken ( en een paar dagen extra hahah) naar Florida geweest. Wat heerlijk om in het warme zonnetje te vertoeven terwijl het in Nederland koud en guur was. Ik blijf het een raar land vinden. Dat komt door mijn Hollandse nuchterheid waarschijnlijk. Mooi om te zien dat het beeld van televisie over Amerika in grote lijnen wel klopt. 
Het is en blijft een land waar alles groot gedaan en gedacht wordt. En hoe kneuterig is Nederland dan weer als je terugkomt. 
Eind november naar een tentoonstelling van het menselijk lichaam. Te weten dat je naar echte mensenlichamen staat te kijken geeft het net die extra dimensie aan zo’n tentoonstelling. In november ook nog twee dagen naar Keulen geweest om alvast de kerstsfeer te proeven. 
Op deze laatste dag van het jaar ben ik naar de uitvaart van een klein lief meisje van 9 jaar geweest. Ondanks dat het verdriet voor de ouders, broertjes en zusje onmenselijk groot is, was het een mooie dag. Wat een herinneringen zijn er al, als een mensje nog maar 9 jaar geleefd heeft. Het was een kindje met een bijzondere gave. Tijdens zo’n uitvaart waar de ontroering groot was, wordt je even stilgezet bij je eigen leven. 
Ondanks dat ik ze met enige regelmaat wel eens achter het behang zou willen plakken, kan ik niet anders dan dankbaar zijn dat ik twee gezonde kinderen heb. 

Nu is de laatste dag van het jaar 2010 bijna voorbij en begint er weer een nieuw jaar. 
Een jaar waarin ook weer van alles staat te gebeuren. Ik hoop aan het einde van het volgende jaar ook weer mijn agenda open te kunnen slaan en terug te kunnen kijken op een jaar vol activiteiten.