Disneyworld

Vandaag samen met Charlotte naar Disney World geweest.  
Eerst de kaartjes gekocht. Als je dan van de schrik bent bekomen kun je met een boot of een monorail mee naar het park waarvoor je een kaartje hebt gekocht. Er zijn er namelijk 4. We hebben maar gekozen voor het meest traditionele park. Het park met het mooie kasteel waar al die disneyfuguren rondzwalken. 
We zijn dus met de monorail gegaan, dat ging het snelst. De eerste halte konden we blijven zitten want die stopte bij het Disneyhotel. Dan begrijp je ook meteen waarom het zo duur is. Op het perron van de monorail lag hoogpolig tapijt...... 
Maar goed, na uitgestapt te zijn even een plattegrond erbij gepakt en georiënteerd waar we zijn moesten. Charlotte is gek op achtbanen dus we gingen meteen maar naar de spacemountain. Alleen de naam al heeft mij zonder aarzeling doen besluiten heerlijk buiten in het zonnetje te wachten tot ze weer terugkwam. Licht teleurgesteld stond ze een half uur later weer voor m'n neus. " in Parijs was ie veel leuker!!". Oké, dan maar naar de volgende attractie. Dat was mijn keuze.....ook niet zo'n beste overigens. 
Het ging over Monsters en Co. ( geloof ik) We zaten midden in een bioscoopzaal en werd het publiek dus gebruikt om een lachmeter te vullen. Kortom, als er een camera op je snuit gericht kwam en je gezicht op een heel groot doek zichtbaar was voor "iedereeen" moest je een gekke bek trekken, dansen  of werd je op een andere manier vreselijk voor *** gezet. Charlot en ik zijn zo diep mogelijk weggezakt in de stoelen ....en gelukkig, ze hebben ons niet gevonden met de camera.  
Na ook deze teleurstelling weer verwerkt te hebben werd het pas echt leuk. Ik heb me weer om laten praten om samen met één of ander treintje mee te gaan. Eerder vertelde ik al dat ik in het poppentheater zelf misselijk wordt, nee dit dan. Dat treintje zag er heel onschuldig uit, kleine kinderen van 5/6 jaar stonden ook in de rij, dus niets te vrezen.....dacht ik. 
Eindelijk konden we instappen en ja hoor, het kreng ging met een rotgang van links naar recht en omhoog en omlaag. En weet je?? Ik vond het leuk !! (toen ik uitstapte).  
"Mam, dan gaan we ook zo nog in die boomstam, dat heb je pas ook gedaan". Oké zei ik, ook daar 45 minuten in de rij gestaan met kriebels in mn maag voor het onbekende. Echt walgelijk hoor....een vrije val met een snelheid van 50 mile. En wat een heerlijk gevoel was het toen ik weer onderaan was en uit kon stappen.  
Tijdens het wachten in de rij stond er een stelletje voor ons. Allebei zo uit een trollenfilm gestapt. Hij had ooit (lang geleden) bij een bezoek aan de kapper een bloempot op zijn hoofd gehad en dat model aan laten meten. Zij had op de kinderafdeling waarschijnlijk een leuke hemd en bh zien hangen en gekocht. Niet gekeken of het haar maat was......nou echt waar, ik heb al heel veel verschijningen gezien hier in dit land, maar dit overtrof alles. Ik zal de verdere details besparen, maar laat ik zeggen dat wij blij waren dat ze vóór ons zaten en we niet konden zien wat er onderweg in dat bootje met dat hemd en die bh gebeurde. Ik denk namelijk niet dat ze op de plek zijn blijven zitten.... 
Je maakt wat mee hé in zo'n land. Nadat we het avondeten in hetzelfde tentje hadden genuttigd als tussen de middag , was ik zo vol lef dat we nog een keer met die boomstam naar beneden gekletterd zijn en weer zeiknat verder door het park konden lopen. Maar met een graadje of 35 was dat eigenlijk wel lekker. Charlotte wilde nog een paar kleine souveniertjes meenemen voor haar vriendinnetjes en ik nog een date moest regelen met Sneeuwwitje voor een vrijgezellige man in Nederland , hebben we naar de lichtjespararde gekeken en zijn daarna naar de uitgang gegaan om met de monorail weer terug te gaan naar de plek waar we het park ingekomen waren. Terwijl we op een bankje zaten te wachten tot onze taxi voor kwam rijden heb ik geconstateerd dat na een dag van 11 uur slenteren door zo'n park, mijn voeten schijndood waren. 
Na een hete douche en 8 uur slapen is alles weer hersteld en ga ik zo maar genieten van het laatste dagje hier. 
Morgen dus de laatste blog vanuit Orlando en dan volgt de reis terug naar the Netherlands.