De eierstokken

"Hoe gaat het met je? Prima, geen klachten.
Mooi zo, de foto's van de borsten zien er ook goed uit. Zal ik nog even voelen?
Ja doe maar! Zekerheid boven alles.
Nou, ik voel geen bijzonderheden, wat mij betreft tot volgend jaar maar weer.
Heb je nog vragen?
Ja eigenlijk wel. Moet mijn dochter ook al onder controle nu ze twintig is?
Ik zal is even een lijstje doorlopen en kijken wat de opties zijn.
Je komt eigenlijk wel in aanmerking voor een DNA onderzoek......."

Zo ging ongeveer het gesprek tijdens mijn laatste jaarlijkse borstcontrole.
Inmiddels heeft het DNA onderzoek plaatsgevonden en kreeg ik afgelopen dinsdag 13 oktober te horen dat ik het beruchte BRCA1 gen heb. Moeder natuur heeft me dus opgezadeld met een foutje in een gen wat een zeer sterk verhoogde kans op eierstok en borstkanker geeft.
Dan komen de vragen.....hoe kom ik eraan en vooral eraf, wat heeft het voor consequenties en wat zijn de mogelijkheden om er iets tegen te doen.

Inmiddels heb ik een bezoek gebracht aan de 'stokjesdokter', hij heeft gekeken met inwendige apparatuur hoe mijn eierstokken eruit zien. Daarnaast heeft hij uitgelegd hoe de operatie zal gaan om de eierstokken en eileiders te verwijderen. Een technisch eenvoudige ingreep. Zodra de 'stokjes' op een steriel schaaltje naast de operatietafel liggen zal de overgang losbarsten in m'n lijf. Misschien word ik dan wel zo'n wisselvallig ongeleid projectiel. Moet er om de haverklap een raam of deur open omdat het zweet langs m'n lijf loopt.
Maar met een beetje mazzel krijg ik de overgang naar een stokjes-loos leven zonder grote pieken en dalen cadeau.
De stokjes zagen er goed en rustig uit maar het is nog even wachten op de bloeduitslag.. Dat is nodig om te zien of er geen tumormakers in zitten. Als dat niet het geval is dan rolt er binnenkort een afspraak uit om de stokjes te verwijderen.

Dinsdag staat er een afspraak gepland bij de borstenchirurg. Deze gaat mij vertellen wat er mogelijk is en hoe dat uitgevoerd kan gaan worden.
Dat ze eraf gaan is een ding wat zeker is. De tweede helft van mijn leven ga ik dus met verse borsten aanvangen.
Aangezien ik nogal een 'bos hout voor de deur' heb en ik in plaatjes denk, ben ik benieuwd hoe het er uit zal gaan zien.
Zonder kan echt niet.......ik zou volledig uit balans zijn. In mijn plaatjesdenkende brein zie ik mezelf al met een strakgetrokken lijf met borsten die op mijn 80e nog steeds iedereen recht in de ogen aan kijken. 
Natuurlijk maak ik er wat luchtige grapjes over, besef ik me dat het allemaal niet 'een klusje tussendoor' zal zijn, maar ondanks dat moeder natuur me opgezadeld heeft met dit foute gen, ben ik ook heel blij dat diezelfde moeder natuur me een positief karakter heeft gegeven.

Wordt vervolgd.....