Blunder

Soms heb je wel eens van die dagen dat je de verkeerde dingen op de verkeerde plaatsen zegt of doet.

Zo was ik meneer van Doets aan het helpen. Hij moest naar het toilet maar had ondersteuning nodig met het lopen. Hij zat op het toilet en ondertussen verschoonde ik zijn bed en ruimde de kamer wat op.

Ik hoorde wat gerommel vanuit de badkamer en vroeg of het goed ging. “Ja hoor”, zei meneer Doets. Even later vroeg hij of ik hem wilde helpen. Toen ik de deur van de badkamer opendeed, zag ik hem staan met een uitgestoken arm en vragende ogen. Het was de bedoeling dat ik mijn arm door die van hem zou steken zodat hij leunend op mij terug kon. Zo liepen we terug naar zijn bed, wat ongeveer acht stappen vanaf het toilet was.

Uitgeput en krachteloos lag hij even later weer in bed. Het was duidelijk dat hij aan de laatste dagen van zijn leven bezig was. Na hem voorzien te hebben van een paar warme pittenzakken liep ik naar de deur om de kamer weer te verlaten zodat hij ongestoord uit kon rusten van deze inspanning. Terwijl ik naar de deur liep hoor ik achter me dat meneer van Doets niesde. Ik draai me om en hoorde dat hij nogmaals niesde. En ja hoor… wat zeg ik tegen de doodzieke man: “GEZONDHEID!”

Terwijl ik de kamer uitliep voelde ik me beschaamd en tegelijkertijd ontzettend blij dat de man zeer slechthorend was.

Gelukkig ben ik niet de enige die wel eens een blunder maakt.

Eén van de coördinatoren presteerde het om hard “LANG ZAL ZE LEVEN” te gaan zingen bij een jarige terminale bewoonster.